Doorgewaaid

Drie paarden dragen in schier eindeloze draf

hun elegante last  langs woeste vloedlijn.

Een zoet zoute wind verkoelt verhitte aangezichten.

De elementen schenden schitterend, zomers den Haag.

Buiten is het guur, koud en en prachtig.

Een koel verlangen

Zo even regende het nog pijpestelen.

Het strand was kil en aangenaam verlaten.

Waar komen jullie vandaan met jullie te bruine,

al wat rimpelig getatoeëerde lijven?

En jij, met je te laag hangende speedo

onder je slap gezopen sixpack?

Ik smacht naar de zo plots verloren druilerige Haagse zomer,

waar het gezelschap aangenaam oogde,

het terras beschutting bood

en het bier op tijd kwam.

Fast food

En daar lig je dan, niets te raden latend

Als een shoarmarol bruin te bakken

op het zon geblakerd zand

Met mijn ogen snij ik de lekkerste stukjes van je af

en verpak ze in de krant die ik als alibi heb meegenomen

Maar als ik thuis ben aangekomen

rest slechts een koud geworden hap.