Nooit meer ’s morgens pap en ’s avonds ijs

Uit de verte hoor ik een wekalarm af gaan. Lui reik ik naast mijn bed naar mijn mobiele telefoon. Mijn arm zwaait in het luchtledige. Geen nachtkastje? Geholpen door mijn stijve rug door een veel te harde bedbank, schiet het me te binnen. Ik ben niet thuis en dit is niet het geluid van mijn wekalarm. Boven op het zoldertje kraakt een bed. Lees verder